Het moderne revisionisme is en blijft het grootste gevaarf "in de actueie situatie is er bijna niets, dat er niet is:

Het moderne revisionisme is en blijft het grootste gevaarf “in de actueie situatie is er bijna niets, dat er niet is: Anarchistische groepen zoals delen der F AU propageren Stalin, (er bestaan plotseling ook “autonome” cornmunisten), die echter de dictatuur van het proletariaat en de communistische partij afwijzen, en gaan dan weer samen met Trotzkistische groepen. Groepen als de MLPD stören niet alleen door penetrante geluidssterkte, die in omgekeerde verhouding staat tot de inhoudelijk-communistische verklaringen, maar gebruiken Stellingen over het “volk” (zoals het in China voor 1949 als arme werkende massa gestreden heeft) op vulgaire en nationalistische wijze, om op pijnlijke manier de meest siechte gewoontes van het “Duitso volk” na te jagen tot”aan “Helau MLPD”. Groepen als de DKP en het “communistische platform in de PDS”, maar ook de KPD-Oost-”Rote Fahne” spreken plotseling over “revisionisme” en denken daarbij niet aan zichzelf, aisof ze met Chroestjow, Bresjnew, Ulbricht en Honecker nooit wat te doen hebben gehad. En zoals ze allemaal meer of minder de “vreedzame weg” ten opzichte van de Duitse staat en de klassevijanden ingeslagen hebben, zo “vredelieven” zijn al deze groepen ineens ook tegen elkaar, ontmoeten elkaaraan “ronde tafels, siuiten “verkiezingsverbonden” en pochen op “eenheid”. En terwijl het daar zo mooi vredelievend toegaat, komen ook zieh eigenlijk als “anti-revisionistisc”he begrijpende groepen zoals de “Arbeiterbund” of de KPD – “Rode Morgen” en wie dan ook nog meer, vergeten alies, wat tot nu toe over revisionisme gezegd werd en proberen zonder communistisch programma en zonder communistische srategie taktisch de “eenheid dercommunisten” in elkaar te timmeren.” Vervolgens worden de Stellingen volledig afgedrukt: Stellingen tegen het moderne revisionisme /. Voorgeschiedenis en eerste verschijningsvormen van het moderne revisionisme ■ De geschiedene der communistische beweging sinds Marx en Engeis, is ook de geschiedene van de strijd tegen opportunistische stromingen, Ten tijde van Marx en Engels, de strijd tegen het anarchisme en rechtsopportunisme van Bakounin en Proudhon tot Lassalle en Bernstein. Tijdens het leven van Lenin en Stalin tot het begin van de tweede wereldooriog, de strijd tegen zieh zelf als marxistisch voorgestelde renegaten van Kautsky via Trotzki tot Boekarin. Als modern revisionisme in onderscheid tot deze stromingen typeren wij de revisie der basisprineipes van het wetenschappelijk communisme in het bijzonder na 1945. ■ Niet iedere kracht of iedere persoon, die zieh communist noemt, is ook communist. Ook krachten, die zieh op Marx, Engels, Lenin en Stalin beroepen, doen dit mogelijk als misleidingmanoeuvre, om juist de revisie van de hoofdpunten van het wetenschappelijk communisme uit te oefenen. De moderne revisionisten van nu hebben een lange voorgeschiedenis, vanaf het zieh beroepen op Marx met het doel het misvormen van zijn belangrijkste gedachten door Bernstein en Kautsky ten tijde van de He Internationale tot aan de Varianten van het moderne revisionisme na de overwinning der krachten van de Anti-Hitler-Coaiitie op het nazi-fascisme(…)