Samstag, 1. Februar 2014

اکرائین: صحنه کشمکش برای کسب قدرت ونفوذ بیشتر، میان اتحادیه اروپا وروسیه

27. Januar 2014 اکرائین: صحنه کشمکش برای کسب قدرت ونفوذ بیشتر، میان اتحادیه اروپا وروسیه چند هفته‌ای است که کیف و دیگر شهرهای اکرائین شاهد تظاهرات و تجمعاتی است که بعضا ده تا صدهزارنفر در آن شرکت می‌کنند. در سوم دسامبر کوشش شد با ارایه یک پیشنهاد عدم اعتماد به دولت، انتخابات جدیدی برگزار شود که با شکست روبرو گردید. درحالیکه هنوزهزاران نفر به امید برگزاری انتخابات به خیابان‌ها می‌روند. دربین توده‌های مردم یک نارضایی بزرگ علیه دولت ارتجاعی یانوکوویچ دیده می‌شود و خشم و نفرت مردم را علیه تمامی دار و دسته‌های بورژوازی به خوبی می‌توان مشاهده کرد. تعجب‌آور نیست که از طرف مخالفین، چهره‌های معروف بوکس، هنرپیشه‌ها و افرادی مشابه آن‌ها به مردم معرفی می‌شوند. در این کارزار سیاسی هیچ صحبتی از مقاومت به حق و خود به خودی توده‌های مردم علیه دولت تا مغز استخوان ارتجاعی، فاسد و طرف‌دار روسیه در میان نیست. در واقع آنچه که امروز در اکرائین می‌گذرد، لشگرکشی عظیمی است که امپریالیست‌های غربی در پیوند با متحدین داخلی‌شان برای سر کار آوردن یک دولت طرف‌دارغرب به راه انداخته‌اند، که دولت یانوکوویچ قسما با آن با خشونت مقابله می‌کند. نمایندگان عضو شورای هماهنگی جنبش کارگری اکرائین (KSRD) در صحبتی با پرچم سرخ به سانسور آگاهانه رسانه‌های خبری و جعل و قایع اشاره می‌کنند. “در واقع تعداد شرکت‌کنندگان در تظاهرات آ‌‌ن‌قدر بالا نیست که رسانه‌های خبری گزارش می‌دهند و این اولین بارهم نیست که ازچنین مجامع اعتراضی بزرگ‌نمائی می‌شود.این اعتراظات در ابتدا توسط دانشجویان دانشکده‌های مختلف که بیشتر فرزندان خانواده‌های ثروتمند در آن‌ها تحصیل می‌کنند آغاز گردید. در کیف تنها در دو نقطه درمرکز شهر که ساختمان‌های اداری و دولتی در آن‌جا قرار دارند، این گردهمایی ها برگزار می‌شود… ومردم کیف به تعداد خیلی اندکی در آن شرکت می‌کنند،.به‌خصوص این‌که اکثریت شرکت‌کنندگان افرادی هستند که با تطمیع مالی از نواحی غرب اکرائین به کیف آورده شده اند” این جنجال‌های سیاسی با انتشار بیانیه ویکتور یانوکوویچ (حزب مناطق) آغاز شد که اعلام کرد، قرارداد همکاری با اتحادیه اروپا را امضا نخواهد کرد! اهمیت اکرائین برای اتحادیه اروپا که جمعیتی بالغ بر ۴۶میلیون نفر دارد، در مرتبه اول گسترش بازار و دست‌یابی به منابع زیر زمینی، کشاورزی و صنعتی این کشور است. اضافه بر آن با ورود اکرائین به اتحادیه اروپا می‌بایست همکاری نظامی در چارچوب «سیاست مشترک امنیتی و دفاعی(GSVP)» پیگری شود، هدفی که گسترش حوزه نفوذ اتحادیه اروپا را در جنوب غربی تا مرز روسیه دنبال می‌کند. پر واضح است که یانوکوویچ مخالف اصولی همکاری با اتحادیه اروپا و آمریکا نیست ولی از طرف دیگر او خواهان ادامه تامین هژمونی روسیه در اکرائین است. تا کنون تجارت خارجی اکرائین بیش ازهمه با روسیه بوده است. پوتین درصورت امضای قرارداد همکاری‌های دوجانبه با اتحادیه اروپا این کشور را تهدید به افزایش قیمت نفت و گاز و نیز تعرفه‌های گمرکی بر کالاهای صادراتی اکرائین کرده بود. نماینده KSRD یانوکوویچ را نماینده سرمایه صنعتی اکرائین معرفی می کند ومی گوید «منافع این سرمایه درشرایط فعلی دراتحادیه اروپا قرارندارد و باز شدن مرزها به روی اتحادیه اروپا شرایط را برای بورژوازی اکرائین نامناسب خواهد کرد. چون صندوق جهانی پول (IWF) و اتحادیه اروپا (ٍEU) خواستار پیاده کردن سلسله رفرم‌هایی همانند بلغارستان و رومانی در این کشور هستند. آ‌ن‌ها می‌خواهند اکرائین را مجبور به تعدیل دست‌آوردهای اجتماعی و ریاضت اقتصادی و کاهش حقوق بازنشستگی و خصوصی‌سازی صنایع کنند که این تدابیر بازار داخلی اکرائین را محدود ودرنتیجه تضادهای طبقاتی را تشدید خواهد کرد». جالب این‌که فراخوان اپوزوسیون بورژوازی برای برپایی یک اعتصاب سراسری در اول دسامبر با شکست مواجه شد. تنها در اندک نقاطی که اپوزوسیون بورژوازی قدرت را در دست داشت کارگران و کارمندان دست از کار کشیدند. اکثریت طبقه کارگر نه در تجمعات نیروهای طرفدار اتحادیه اروپا شرکت کردند و نه در اکسیون‌های جانبداران الحاق به روسیه. اپوزوسیون بورژوازی در اکرائین کاملا هدفمند توسط آلمان پشتیبانی واصولا بنا شده است. به عنوان مثال حزب (UDAR)- ائتلاف دمکراتیک اکرائین برای اصلاحات- با انتخاب بوکسور سنگین‌وزن، ویتالی کلیچکو، که دراکرائین و آلمان محبوبیت بالایی دارد، درهمکاری تنگاتنگ با بنیاد کنراد ادنائر، درسال 2010 تاسیس شد و مورد پشتیبانی کامل مالی و تبلیغاتی آن قراردارد. ازطرف دیگر همکاری مستقیمی با دفتر صدر اعظم آلمان، جهت آماده ساختن یک چهره مناسب برای کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری آینده در جریان است که نمایندگان‌شان به طور منظم با کلیچکو در حال گفتگو و تبادل نظر اند. حزب سرزمین پدری هم عوام‌فریبانه خواستار آزادی یولیا تیموچنکو که بخاطر دزدی تجاری‌اش با روسیه در زندان به‌سر می‌برد، می‌شود. سومین نیروی معروف مخالف، حزب اسوبودا (آزادی) است که با تحریکات ضدّ کمونیستی و ضدّ یهودیت و نیز دشمنی با اقلیت‌های ملی و مذهبی در صحنه سیاسی حضور دارد. آبشخوار این جریان فاشیستی مخوف، «سازمان ملی گرایان اکرائین (OUN)» و «ارتش قیام اکرائین(UPA)» است که در جنگ جهانی دوم در کنار فاشیسم هیتلری و علیه شوروی سوسیالیستی قرارداشتند. این‌ها نیروهایی بودند که در کیف مجسمه لنین را به پایین کشیدند. توده‌های مردم در فقر و بیکاری بزرگی به سر می‌برند و هیچ‌گونه دورنمایی را برای بهبود وضع خود نمی‌بینند. خیانت به سوسیالیسم، و چهل‌سال دروغ و جا زدن سرمایه‌داری بوروکراتیک دولتی به‌عنوان «سوسیالیسم واقعی» مردم را به گمراهی و ناآگاهی مفرطی سوق داده است که فایق شدن بر آن‌ها شرط لازم برای رهبری طبقه کارگر و اتخاذ موضع انقلابی است. مسئله مهم این‌جاست که در اکرائین سازمانی مانند KSRD – عضوسازمان انقلابی جهانی (ICOR) حضور فعال سیاسی دارد. چون همکاری و پشتیبانی دوجانبه در ICOR از اهمیت بالایی برای کمک‌رسانی به سازمان‌های انقلابی که برای رهایی ملی و اجتماعی به خصوص در کشورهای اروپای شرقی مبارزه می‌کنند می‌باشد. این مقاله ازنشریه پرچم سرخ ارگان حزب مارکسیست-لنینیستی آلمان برداشت شده است که ترجمه آن درا ختیار جنبش قرار می‌گیرد. 25/01/2014 یکی از فعالین چپ در وین – اطریش

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen