Weg met de pulpcontracten van minister Kamp

Minister Kamp van Sociale Zaken heeft met gezwinde spoed de voorstellen van de Kunduzcoalitie om de ontslagbescherming af te breken in een wetsvoorstel omgezet. De VVD probeert in opdracht van VNONCW de wet door te drukken, voor iemand ook maar een kik heeft kunnen geven. Nu heeft een bedrijf nog toestemming nodig van ofwel kantonrechter ofwel UWV om iemand te kunnen ontslaan. Als het aan Kamp ligt, dan behoort dat binnenkort tot de verleden tijd. In het wetsvoorstel staat dat de baas straks een briefje schrijft met de reden voor ontslag. Je mag dan je tegenargumenten op papier zetten en vervolgens kan de baas je ontslaan. Ben je het niet eens met je ontslag, dan moet je zelf naar de rechter - met alle kosten en risico's die daarbij horen. Terwijl de werkende mensen zo op kosten worden gejaagd, worden de kosten voor het bedrijf verlaagd. Het bedrijf hoeft geen kosten RWG heeft eindelijk een lening van 360 miljoen euro van een consortium van banken gekregen. De lening moet in 20 jaar worden terugbetaald. RWG is een samenwerkingsverband van vier rederijen (CMA-CMG, APL, Hyundai en MOL) samen met DP World. DP World is een van de vier grote containeroverslagbedrijven die wereldwijd opereren. RWG zegt dat het in de tweede helft van 2014 - met een vertraging van een jaar dus - volledig operationeel zal zijn. De totale investering in de eerste fase bedraagt 700 miljoen euro. De vertraging wordt in de pers vooral in verband gebracht met rechtszaak die ECT tegen het Havenbedrijf Rotterdam heeft aangespannen. Wellicht wordt de gronduitgifte aan RWG nog nietig verklaard. Het zou echter net zo goed kunnen zijn dat de banken vrezen hun geld niet terug te krijgen, omdat de winst van RWG gedrukt zal worden door de voortwoekerende crisis en door de gigantische overcapaciteit die in Rotterdam en de rest van Noordwest-Europa wordt geschapen. Omdat de heren altijd vinden dat de havenarbeider te duur is, maken we een klein sommetje In kapitaal investeert RWG dus 700 miljoen en dat wordt dan in pakweg 20 jaar afgeschreven. Een gemiddelde havenarbeider in vaste dienst ontvangt aan salaris zo'n 35.000 euro. In die twintig jaar kosten de ongeveer 500 havenarbeiders die daar gaan werken aan salaris 350 miljoen euro. Nog niet de helft van de investering aan kapitaal. Zolang een sector-CAO ontbreekt zullen de havenwerkers bij RWG trouwens wel minder verdienen en zullen ze voor dat salaris meer moeten doen. Trouwens, RWG investeert 700 miljoen, maar de Nederlandse belastingbetaler investeert via het Havenbedrijf Rotterdam drie miljard in de Maasvlakte. Daarnaast moet de havenspoorlijn worden doorgetrokken en om alle containers af te voeren worden voor nog honderden miljoenen een tunnel en extra rijbanen aangelegd. De belastingbetalers investeren en de monopoliebedrijven profiteren. Noch de belastingbetaler, noch de havenarbeider kan de vruchten van al die investeringen plukken. Het zijn niet de havenarbeiders die te duur zijn. Het is precies omgekeerd: de werkers kunnen zich de monopoliebedrijven niet meer veroorloven. Het is tijd voor een andere, een socialistische maatschappij!